Dictionary of Greek. 2013.
Φλάβιος Ιώσηπος — Ιουδαίος ιστορικός. (37 μ.Χ. – ;). Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, κατά την επικρατέστερη άποψη, και καταγόταν από ιερατική οικογένεια. Είχε πλούσια μόρφωση και ήταν βαθύς γνώστης του ιουδαϊκού νόμου. Mελέτησε επίσης τις ιουδαϊκές αιρέσεις των… … Dictionary of Greek
Δομιτιανός, Τίτος Φλάβιος — (Titus Flavius Domitianus, Ρώμη 51 – 96 μ.Χ.). Ρωμαίος αυτοκράτορας (81 96). Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του πατέρα του, Βεσπασιανού, στη Ρώμη, μετά την ανακήρυξη του τελευταίου ως αυτοκράτορα από τις λεγεώνες της Συρίας το 69 μ.Χ., ο Δ.… … Dictionary of Greek
Αέτιος Φλάβιος — (Aetius Flavius, Δορύστολο, Κάτω Μοισία περ. 390 – Ραβένα 453 μ.Χ.).Στρατηγός του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους. Μετά τον θάνατο του Ονωρίου (423) έγινε αρχηγός των πολεμικών δυνάμεων και έλαβε μέρος σε νικηφόρες στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των … Dictionary of Greek
Αρριανός, Φλάβιος — (Νικομήδεια Βιθυνίας 95; – 175; μ.Χ.).Ιστορικός και φιλόσοφος. Σπούδασε αρχικά στην πατρίδα του και ύστερα στη Νικόπολη της Ηπείρου, όπου είχε δάσκαλο τον Επίκτητο. Αργότερα υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις στον ρωμαϊκό στρατό και βρέθηκε έτσι στην… … Dictionary of Greek
Βεσπασιανός, Τίτος Φλάβιος — (Titus Flavius Vespasianus, Ριέτι 9 μ.Χ. – Κουτίλια 79 μ.Χ.). Ρωμαίος αυτοκράτορας (69 79 μ.Χ.). Προερχόμενος από ταπεινή οικογένεια Σαβίνων, κατόρθωσε, χάρη στις εξαιρετικές του ικανότητες, να περάσει από όλες τις βαθμίδες της κρατικής ιεραρχίας … Dictionary of Greek
Βίκτωρ Φλάβιος — ; – 389).Ρωμαίος αυτοκράτορας (383 389), που συμβασίλευε με τον πατέρα του Μάξιμο, σφετεριστή του θρόνου, από το 383 μ.Χ. Μετά τη θανάτωση του πατέρα του από τον Θεοδόσιο, κατατροπώθηκε από τον στρατηγό Αργοβάστη και θανατώθηκε το 389 … Dictionary of Greek
Γρατιανός, Φλάβιος — (359 – 383 μ.Χ.). Αυτοκράτορας του Δυτ. Ρωμαϊκού κράτους. Ο Γ. ήταν γιος του Βαλεντινιανού. Αναγορεύτηκε αύγουστος σε ηλικία 8 ετών και διαμοιράστηκε την εξουσία με τον αδελφό του Βαλεντινιανό B’. Βοήθησε τον αυτοκράτορα της Ανατολής Θεοδόσιο τον … Dictionary of Greek
Δαλμάτιος Φλάβιος — (; – 337 μ.Χ.). Αξιωματούχος του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Τιμήθηκε με τους τίτλους του ύπατου και του καίσαρα και για ένα διάστημα ήταν διοικητής της Μακεδονίας, της Θράκης και της Αχαΐας … Dictionary of Greek
Ευγένιος Φλάβιος — (; – 394 μ.Χ.). Ρωμαίος αυτοκράτορας (392 394). Σφετερίστηκε τον θρόνο μετά από συνωμοσία εναντίον του Βαλεντιανού B’, τον οποίο δολοφόνησε. Ο Θεοδόσιος Α’ τον νίκησε και τον σκότωσε κοντά στην Ακουιλία … Dictionary of Greek
Κασσιόδωρος, Φλάβιος Μάγνος Αυρήλιος — (Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus, Σκυλλάκιο 490; – Βιβάριο 585;). Λατίνος συγγραφέας. Έζησε κατά τη μεταβατική περίοδο από τον κλασικισμό στον Μεσαίωνα, διετέλεσε ύπατος το 514 και υπουργός Εσωτερικών(magister οfficiorum) το 526, έτος του… … Dictionary of Greek
